ای سفینه نجات...
ای مصباح هدی....
آمدی راه را نشان بدهی و خودت بینایان را کشتی ای باشی برای رساندن به خدا....
میلادت مبارک یا قتیل العبرات...
میلادت مبارک ای سید جوانان اهل بهشت...
مارا دریاب...
دریابمان و به رسم مولایی رهایمان مکن...
ارباب خوبم هرچند خوشحالیم از آمدنت اما...
اما غصه گودال هر لحظه که اسمت را میشنویم دیوانه مان میکند....
این دیوانگی را از ما مگیر...
پ.ن:دلم هوای حرم یار دارد...

همیشه راه و رسمشون همینه
تا میبینن حرف حساب ندارن
تموم نامردای عالم انگار
راهی بجز بستن آب ندارن

هزار دفه گفتیم و بازم میگیم
ما زیر بار حرف زور نمیریم
عالم و آدمم که ناحق بگن
وای میسیم و حقمونو میگیریم

پرنده فکر و ذکرش آب و دون نیس
پرنده فکر آسمونه و بس
ما آب و دونو با قفس نخواستیم
هم آب و دون ارزونیتون هم قفس

ما سر به زیریم ولی سرفرازیم
محاله که کم بیاریم ببازیم
هرکی دلش قرصه بگه یا علی
ما خودمون فردامون رو می‌سازیم