پيام
+
[پيامک]
وامانده در تپي گل ناگه به من رسيدي...
من خود *شکسته از خود*در فصل نا اميدي...
در برکه ي دو چشمت نه گريه و نه خنده..
*گمگشته*راه شب را ...
*سرگشته* چون پرنده...
من ره به خلوت *ع ش ق* هرگز نبرده بودم...
پيدا نميشدي تو شايد که *مرده*بودم...
پروانگي
92/7/19
ياسيدالکريم
من خود شکسته از خود در فصل نا اميدي:'( @};-
مجنون الحسين ع
ممنون عزيزم...لطف داري: )
نسيم صبح سعادت
مجنون بانو:)
تشنه...
@};-